robben en naar Khorixas

Vanmorgen eerst naar de robben kolonie op cape cross, een kleine honderd kilometer heen en weer, maar wel over asfalt. Heel veel robben die je heel dicht kon benaderen. Leuk om te zien hoe de dieren met elkaar omgaan en in het water lagen. Ze maakten veel geluid, maar de stank, waarvoor was gewaarschuwd, viel erg mee.
Toen nog 240 km over gravelwegen het binnenland in. De temperatuur steeg van 14 graden geleidelijk naar 37 graden. De weg was in het begin goed te bereiden, maar het middengedeelte was erg hobbelig. Het landschap veranderde van een vlakke zandwoestijn naar een meer bergachtig gebied met wat boompjes en struikjes. Onderweg wel veel geiten en koeien gezien, maar geen andere dieren. Rond half vijf kwamen we op de camping aan, gegeten in het restaurant.

welwitschia mirabilis moonvalley

Met zonsopgang uit de veren en vroeg op weg naar de moonvalley. De weg erheen was prima, daarna wasbordweg en veel gehobbel. Maar het uitzicht op de moonvalley was prachtig. In het begin in de ochtendmist, daarna brak de zon door.

de welwitcha is een plant die alleen hier in de woestijn voorkomt. We hebben er verschillende gezien en ook een die 1500 jaar oud is. Bijzondere planten.

Nog even gestopt bij een historisch stoomvoertuig die een duitser had meegenomen, maar zich niet door het zand wist te worstelen

Daarna naar de volgende camping 70 km noordelijker aan de kust. De temperatuur aan de kust bleef frisjes (14 graden), dus uit de wind en zo mogelijk in de zon.

swakopmund en walvis bay

swakopmund

We zijn twee volle dagen in Swakopmund
De eerste dag ter eigen besteding. We hebben het plaatsje bekeken, een leuk plaatsje met nog veel duitse kenmerken. We zijn de pier opgewandeld en hebben de toren beklommen met een mooi uitzicht, waarbij je goed kon zien dat het plaatsje midden in de woestijn aan de kust ligt.
Mooie gebouwen en een prachtige antiekwinkel met prachtige beeldjes en maskers.
savonds een gezamenlijke maaltijd opgeluisterd door een lokaal koor en een dame in victoriaanse kleding.

Walvis Bay
De volgende een excursie naar Walvis bay, waar we per boot op zoek gingen naar dolfijnen, walvissen, zeerobben, pelikanen enzo. Veel beesten gezien, zelfs jakhalzen aan de waterkant, maar helaas geen walvissen. Op de boot kregen we oesters en vonkelwijn. Daarna naar de plaats Walvis Bay waar we nog wat op de pier hebben gegeten en flamingo's van heel dichtbij zagen.
In Swakopmund een permit opgehaald voor een tocht over het maanlandschap van de welwitchavlakte. Zat niet in het programma, maar hebben we zelf aan het programma van morgen toegevoegd.

naar Swakopmund

Een kort ritje (90 km) naar Solitaire, een kleine nederzetting in the middle of nowhere. Naast een camping en een benzinestation was er ook een bakkerij, die beroemd is om zijn appelgebak. Uiteraard hebben we deze geprobeerd, smaakte prima. Tijdens de rit struisvogels en springbokken gezien. In het zwembad hebben we ons heerlijk laten afkoelen, savonds een mooie zonsondergang en een heerlijk buffet in het restaurant.

De dag daarop een langere rit (270 km) naar Swakopmund. De eerste 220 km over gravelroad vielen erg mee, niet zo hobbelig. Het eerste deel door een mooie omgeving, het laatste deel door een vlak woestijn gedeelte met veel zand. Alleen wat beesten in de verte gezien.
De temperatuur zakte geleidelijk van 34 naar 14 graden aan de kust. Wel even wennen. De woestijn grenst direct aan de zee en gaat naadloos in het strand over. We staan nu op een luxe camping met eigen sanitair per plaats.

sossusvlei

sossusvlei

Vandaag een bezoek aan de zandduinen.
Het park is open van zonsopgang tot zonsondergang. Dus om kwart voor zeven met zijn allen voor het hek dat om vijf voor zeven openging. Gelukkig was het een verharde weg, want het eindpunt ligt 65 km verder. Onderwg al een prachtig uitzicht op de duinen, die door de laagstaande zon prachtig van kleur en scherp afgetekend zijn. Na 45 km hebben we duin 45 beklommen, een aardige klim door het rulle zand. Maar het uitzicht is prachtig. Na 60 km moetsen we overstappen in 4wheel drives om de laatste 5 km door rul zand af te leggen. Vandaar nog een wandeling van 1,5 km om dead valley te bewonderen, een vallei met dode bomen, die fraai afstaken tegen de zandduinen. Nog een stukje met de auto naar de sossusvlei, een mooie plek tussen het rode zandgebergte. Met de jeeps weer terug naar de camper en de overige 60 km terugrijden.
Dicht voor de uitgang nog een bezzoek gebracht aan de sesriem canyon, een kloof van 30 meter diep. Het was even zoeken naar de ingang. In de kloof was het opmerkelijk koel, ik weet niet wat de temperatuur was, maar boven was het tegen de 40 graden.
savonds een heerlijk buffet in een prima restaurant op loopafstand.

van canyon roadhouse naar sesriem

naar aus

Eerst prima ontbeten in Canyon Roadhouse en wat verslagen op internet gezet. Foto's gingen erg traag dus dat een volgende keer. De eerste honderd kilometer over gravelwegen, die erg meevielen, je kon aardig doorrijden. Het landschap is droog met weinig vegetatie, maar wel veel verschillende kleuren steen en lage begroeiing. Al snel zagen we een gemsbok (Oryx) pal naast de wg staan , ook een aantal groepen springbokken sprongen over de weg, maar waren snel verdwenen. Daarna 100 kilometer asfalt naar de camping midden in de natuur. Geen stroom, dus de accu's moeten het werk doen. Niet dus, EEN accu was kapot, maar dankzij de reserve accu van de ANWB man waren we gered. We stonden bij een boom met een HEEL groot nest waar verzamelvogels wonen, maar er was niemand thuis. Tegen zonsondergang kwamen tientallen vogeltjes thuis die hun nest in en uitvlogen, prachtig te zien zo pal voorr je neus. Een heerlijke braai onder de sterrenhemel was een mooie afsluiting van de dag.

naar Betta

Een rit van ruim 200 km over gravelwegen, maar deze keer een stuk hobbeliger. Onderweg zagen we twee campers met lekke banden, maar de Anwb man was onderweg. Een prachtige rit door een practisch verlaten landschap. Onderweg wilde paarden en tamme koeien gezien, maar geen andere dieren.
De camping had beperkt stroom, genoeg om kamera's enzo op te laden. -s'avonds een braai bij de campingbeheerder, de tbone steak smaakte uitstekend.

naar Sesriem

De camping in betta bleek internet te hebben, dus eerst de foto's verzonden.
Een prachtige tocht van 130 km over gravelwegen. Vrij veel wasbordstukken, dus veel gehobbel. Maar EEN camper met een lekke band. Wel een frans gezin geholpen met een lekke band, het thuiskomertje had het maar tien kilometer uitgehouden.
gelukkig was er een afrikaner gestopt met pluggen en een bandenoppomper. Min of meer opgelapt zijn ze naar de volgende bandenrepair gestuurd.
Prachtige weg door de natuur, veel wild gezien, een kudden zebra's, gemsbokken en springbokken. Tussen de middag in een prachtig resort geluncht voor 200 rand (eur 14).
Van een kastje bleek een scharnier afgebroken, vervangen door een nieuwe.

Morgen naar de zandduinen en vroeg opstaan

fish river canyon

Canon roadhouse

Vandaag een korte rit naar Fish river canyon en Canon roadhouse over gravelroad. Een kilometer of 20 voor onze bestemming hield de camper het voor gezien. Hij deed niets meer. Daar sta je dan midden in het niets met geen bereik voor je telefoon. Gelukkig waren we met de ANWB en de technische man komt dan wel langs. Na 45 minuten wachten kwam hij langs en constateerde al snel dat een zekering was doorgebrand. Na deze vervangen te hebben deed de camper het weer prima. eerst naar de canyon waar we langs een aantal uitzichtspunten hebben gewandeld. Ik vond deze mooier dan de Grand canyon in Amerika. Bijna niemand en nauwelijks voorzieningen, dus nog erg puur.
Hierna naar de camping in canon roadhouse, heel leuk ingericht met delen van oude auto's. Hier prima gegegeten. Er was zelfs internet, dus proberen we morgenochten wat informatie te plaatsen.

namibie

Ai Ais

Een rit van 300 km naar Namibie. Onderweg in Springbok boodschappen gedaan voor we de wildernis ontrekken. Ook gepoogd geld te pinnen, maar het was eind van de maand en betaaldag voor de zwarte bevolking, die in lange rijen voor de ATM's stonden. Maar geprobeerd bij de grens geld te pinnen en zowaar een automaat zonder rijen en met geld.
De grens over is een belevenis op zich, eerst via drie loketten stempels verzamelen om Zuid afrika uit te komen en daarna via drie loketten om Namibie in te komen. Zo'n drie kwartier waren we daar wel zoet mee.
Het landschap was inmiddels droog en stoffig geworden en het gehobbel op de wasbord wegen is begonnen.
In ai Ais kwamen we op een mooie camping, waar we een dag bleven.

Het was een rustige dag waarin we een wandeling langs de rivier maakten, althans wat daar in deze tijd van het jaar nog van over was. Langs de oever van de poelen zagen we bavianen rondhobbelen. S-middags gezwommen in het zwembad met vrij warm water. In het restaurant eland gegeten, de dag ervoor Koedoe.